สิบนิ้วประณตน้อม วันทา
ก้มกราบคุณมารดา เทิดเกล้า
มิอาจอ้าง พรรณา น้ำคำ
พระคุณแม่สูงล้ำ เกินถ้อย วจี
งานเลี้ยงอื่่นมินนาน เลิกลา
งานเลี้นของมารดา นานเนิ่น
ตั้งแต่เกิดกาย ถึงแก่ ตามกัน
แม่เฝ้าถนอมเลี้ยง ลูกทั้ง กายใจ
ยามลูกป่วยแม่ก็เวียนเพียรเป็นหมอ
มิรั้งรอเร่งรุดเข้าแก้ไข
ยามลูกเขลาเบาสอมงก็ว่องไว
แม่เปลี่ยนไปเป็นครูให้รู้ทัน
ยามลูกหิวก็มิขัดรีบจัดหา
แม่เปลี่ยนมาเป็นแม่ครัวใหญ่
ยามลูกทุกข์ด้วยเหตุแม้อย่างใด
แม่เปลี่ยนไปเป็นเพื่อนปลอบประโลม
แม่จ๋าแม่จ๋ามาลาลับ
ดั่งเดือนดับลับฟ้านภาหมอง
ต่อแต่นี้ไม่มีแม่คลอประคอง
ลูกจะมองหาแม่ได้จากใหนกัน
ขอวอนลูกทั้งหลายชายและหญิง
อย่าประวิงเร่งรุดกันเถิดหนา
ยามแม่อยู่รีบกตเวทิตา
ครั้นแม่ลับดับลาเร่งหนุน...บุญนำ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น